Organizm często wysyła nam sygnały ostrzegawcze. Dzięki nim możemy w porę zareagować i uniknąć większych problemów zdrowotnych. Jednym z takich sygnałów jest miniudar. Co to takiego? Jakie są jego objawy? Wyjaśniamy w dzisiejszym artykule.
Miniudar — co to jest
Miniudar, w terminologii medycznej nazywany przemijającym napadem niedokrwiennym, to wynik problemów z prawidłowym przepływem krwi w tak ważnych obszarach, jak mózg, rdzeń kręgowy, a nawet siatkówka. Jak sama nazwa wskazuje, miniudar ma charakter epizodyczny. W praktyce oznacza to, że jego objawy mogą utrzymywać się od kilku minut do 24 godzin. Po tym czasie zazwyczaj ustępują samoistnie, nie pozostawiając śladu w postaci niedowładu czy trwałych problemów z widzeniem.
Mikroudar — przyczyny i czynniki ryzyka
Na wystąpienie miniudaru najbardziej narażone są osoby, które cierpią na choroby układu sercowo-naczyniowego, takie jak: miażdżyca, migotanie przedsionków, zakrzepica czy zastoinowa niewydolność krążenia. Nie bez znaczenia pozostają również wiek i płeć, ale przede wszystkim — styl życia. Ryzyko wystąpienia “małego udaru” rośnie wraz z wiekiem. Najbardziej narażone są na niego osoby po ukończeniu 55. roku życia, częściej mężczyźni. Nie oznacza to jednak, że mikroudar nie występuje również u młodszych osób. Szczególnie jeśli mamy do czynienia z osobą, która:
- nałogowo pali papierosy,
- ma mało ruchu,
- zmaga się z nadciśnieniem,
- choruje na cukrzycę,
- spożywa zbyt dużą ilość tłuszczów nasyconych,
- boryka się z nadwagą lub otyłością,
- nadużywa alkoholu.
Miniudar — objawy
Po czym poznać mikroudar? Na pierwszy rzut oka trudno jest odróżnić miniudar od tego klasycznego. Dzieje się tak, ponieważ objawy w obu przypadkach są zbliżone. Najczęściej pojawia się:
- drętwienie lub paraliż po jednej stronie ciała,
- nagłe osłabienie mięśni
- zaburzenia widzenia, m.in., widzenie podwójne lub jednooczne,
- zawroty głowy i problemy z równowagą,
- uporczywy ból głowy (często tylko po jednej stronie),
- utrata przytomności,
- problemy z mówieniem lub ze zrozumieniem mowy.
Miniudar — co robić
W przypadku miniudaru należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem lub po prostu zadzwonić pod numer alarmowy 112. Liczy się każda minuta, ponieważ nie jesteś w stanie odróżnić mikroudaru od tego klasycznego. Warto wiedzieć, że chociaż w przypadku miniudaru nie dochodzi do trwałych uszkodzeń. U osób, które przeszły taki epizod niedokrwienny, znacząco wzrasta ryzyko wystąpienia udaru w przyszłości. Dlatego właśnie miniudar należy potraktować jako sygnał ostrzegawczy, który pozwoli uniknąć poważniejszych problemów. Nawet jeśli objawy ustąpią po kilku minutach, nie należy ich bagatelizować.
Miniudar — diagnostyka i leczenie
To, czy faktycznie doszło do mikroudaru, ocenia lekarz. Najczęściej robi to na podstawie wywiadu i wyników badań, takich jak morfologia, rezonans magnetyczny, tomografia komputerowa czy USG Doppler tętnic szyjnych (pod kątem miażdżycy). Jeśli badania potwierdzą mikroudar, podstawą leczenia są leki przeciwpłytkowe. Najczęściej pacjent musi wówczas do końca życia przyjmować kwas acetylosalicylowy.
Mikroudar — profilaktyka
Czy miniudarowi można zapobiec? W 100% nie da się tego zrobić, ale można znacząco zmniejszyć ryzyko jego wystąpienia. W jaki sposób? Jeśli wrócisz do akapitu, w którym wymieniliśmy czynniki ryzyka, odpowiedź będzie prosta. Najogólniej mówiąc, chodzi o zdrowy tryb życia: zbilansowaną dietę z ograniczeniem tłuszczów nasyconych, ruch (najlepiej na świeżym powietrzu) i ograniczenie używek, szczególnie alkoholu i papierosów.
Miniudar — podsumowanie
Czy mikroudar jest niebezpieczny? Chociaż miniudar nie stanowi bezpośredniego zagrożenia życia, a jego objawy ustępują samoczynnie, może on być zapowiedzią czegoś o wiele poważniejszego. Dlatego nie lekceważ niepokojących objawów, bo może to być ostatni moment, żeby zmienić styl życia i wdrożyć leczenie. Wówczas istnieje duża szansa, że ocalisz swoje życie i zdrowie, unikając klasycznego udaru mózgu. Jeśli jednak już do niego dojdzie, warto mieć dodatkowe środki na leczenie i rehabilitację. Ubezpieczenie życia i zdrowia na wypadek udaru może okazać się wówczas nieocenioną pomocą w procesie powrotu do zdrowia i pełnej sprawności.