Dużym zaskoczeniem w ostatnich dniach była decyzja FED utrzymująca stopy procentowe na obecnym poziomie. Oczekiwania inwestorów zakładały pierwszą z cyklu podwyżek. Prawdopodobnie głównym powodem była utrzymująca się niepewna sytuacja z chińskim juanem, która zdominowała zarówno wrześniowe, jak sierpniowe zachowania na rynkach. Punktem zwrotnym był 11 sierpnia, kiedy to rząd
w Pekinie mocno osłabił wartość własnej waluty (w ciągu kilku dni relacja do dolara osłabła o 5%), dając do zrozumienia, że docelowo może odejść od utrzymywania dotychczasowych widełek między walutami.
W rzeczywistości Pekinowi nie zależy na mocnej deprecjacji juana z kilku powodów. Po pierwsze, Chinom zależy na dorównaniu dolarowi w pełnieniu funkcji waluty rezerwowej, z powodu nadal restrykcyjnego ustalania kursu nie jest obecnie tak postrzegany przez MFW. I choć łagodne ustalanie kursu MFW ocenia pozytywnie, to silna dewaluacja na pewno nie pomaga. Po drugie, znaczące osłabienie chińskiej waluty mogłoby spowodować podobne działania w konkurujących z Chinami krajach eksporterach, a eskalacja takiej rywalizacji nie sprzyja żadnej gospodarce.

Wracając do USA, negatywnie mocno zaskoczył sierpniowy odczyt wartości domów sprzedanych na rynku wtórnym. Wynik -4,8% wskazuje, że pomimo wzrostu w ciągu 12 miesięcy ceny domów (+4,7%) nie można mieć pewności dalszego popytu na nieruchomości. To także w najbliższych miesiącach może powstrzymywać FED przed podwyżkami i w efekcie możemy wejść w 2016 r. z obecnymi poziomami.

Najbardziej stabilnym rynkiem jest obecnie strefa euro, choć i tu zauważyliśmy wpływ wydarzeń w Chinach na nerwowość inwestorów. Jak na całym świecie obserwujemy niezdecydowanie na rynku, indeksy potrafią jednego dnia stracić 2-3%, aby w kolejnym odrobić stratę. Jednak prowadzone QE wzmacnia stabilność i ufność w możliwość osiągnięcia zysku z inwestycji na tym rynku. Tak przynajmniej deklarują inwestorzy instytucjonalni, bo na giełdach za bardzo tego nie dostrzegamy, a portfele inwestycyjne w coraz większym stopniu wypełniają się gotówką i obligacjami. Ostatnie wybory w Grecji potwierdziły zaufanie do Syrizy i na tę chwilę kraj jest stabilny. Jednak brak działań zmierzających do zmniejszenia długu publicznego oznacza, że za pewien czas Grecja ponownie stanie na skraju bankructwa i zacznie negocjować kolejne transze pomocy finansowej. To już jednak nie będzie miało wpływu na rynki, które temat grecki od dłuższego czasu mają wpisany w rzeczywistość. Kolejnym interesującym tematem (oprócz uchodźców oczywiście) jest kolejne podejście Katalonii do uzyskania samodzielności. Ewentualnie niepodległa Katalonia musiałaby opuścić strefę euro i Unię Europejską. To oznaczałoby poważne problemy najbogatszego regionu Hiszpanii, a jednak Katalonia w dalszym ciągu niezmiennie deklaruje, że chce być niezależnym krajem.

Obawy o spowolnienie gospodarcze na świecie wywołane juanem pogłębiają trudną sytuację rynków wschodzących, zwłaszcza eksporterów surowców. Jeśli sytuacja się unormuje, to dziś niedoceniane aktywa w tych krajach mogę jednak być jedną z bardziej dochodowych inwestycji. Przykład mieliśmy w sierpniu, gdy wzrost cen surowców spowodował duże wzrosty na giełdach.

Podsumowując:

Oceniamy obecną nerwową sytuację na rynkach finansowych jako przejściową o podłożu psychologicznym. Stabilizacja w Chinach powinna przywrócić zaufanie do wzrostu gospodarczego na świecie i inwestycji.